ชุดประจำชาติอาเซียน

ชุดประจำชาติอาเซียน

	บรูไน ดารุสซาลาม ผู้หญิงบรูไนจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่มีสีสันสดใส โดยมากมักจะเป็นเสื้อผ้าที่คลุมร่างกายตั้งแต่ศีรษะ จรดเท้า ผู้หญิงมุสลิมจะสวมผ้าคลุมศีรษะในที่สาธารณะและในสถานที่ราชการ ผู้ชายมุสลิมแต่งกายเป็นทางการทั้งในสถานที่ราชการและที่สาธารณะ คือจะสวมเสื้อแขนยาว ตัวเสื้อยาวถึงเข่า นุ่งกางเกงขายาวแล้วนุ่งโสร่ง
	กัมพูชา Sampot เป็นเครื่องแต่งกายประจำชาติของประเทศกัมพูชา ซึ่งมีความคลายคลึงกับผ้านุ่งของ ลาวและไทย
	อินโดนีเซีย บาติกจัดให้เป็นงานศิลปะและงานฝีมือของประเทศอินโดนีเซียและยังเป็นที่รู้จักในชุดประจำชาติของ ประเทศอีกด้วยลวดลายของผ้าบาติกที่มีลักษณะใกล้เคียงกับประเทศอินโดนีเซียสามารถพบได้ใน ประเทศฟิลิปปินส์ มาเลเซีย และไทย
	ลาว ผู้หญิงลาวนุ่งผ้าซิ่นที่ทอเป็นลวดลาย ใส่เสื้อคอกลมแขนกระบอกหรือแขนยาว สำหรับผู้ชาย มักแต่งกายแบบสากล ถ้าเป็นข้าราชการหรือผู้มีฐานะดีนิยมนุ่งโจงกระเบนสวมเสื้อชั้นนอก กระดุมเจ็ดเม็ด (คล้ายเสื้อพระราชทานของไทย)
	มาเลเซีย Baju Melayu เป็นชุดประจำชาติของประเทศมาเลเซีย ที่มีความหมายว่า “เสื้อมาเลย์” ซึ่งประกอบ ไปด้วยเสื้อแขนยาวและกางเกงที่ทำมาจากผ้าไหม ผ้าฝ้าย หรือส่วนผสมของโพลีเอสเตอร์และผ้าฝ้าย โดยชุดแต่งกายของผู้หญิงมีชื่อว่า baju kurung ที่ประกอบด้วยเสื้อคลุมยาวและกางเกงยาว
	พม่า Longyi คือ เครื่องแต่งกายประจำชาติของประเทศพม่าโดยมีการออกแบบในรูปทรงกระบอกมีความยาว จากเอวจรดปลายเท้าการสวมใส่ Longyi ใช้วิธีการขมวดผ้าเข้าด้วยกันโดยไม่มัดหรือพับขึ้นมาถึง หัวเข่าเพื่อความสะดวกในการสวมใส่
	ฟิลิปปินส์ ลักษณะการแต่งกาย คือ ผู้ชายจะนุ่งกางเกงขายาวเสื้อทำด้วยใยสัปปะรด มีบ่าคอตั้ง แขนยาวด้านหน้า และที่ปลายแขนเสื้อที่ข้อมือจะปักลวดลายเรียกเสื้อชนิดนี้ว่า “บารองตากาล๊อก” สำหรับผู้หญิงนุ่ง กระโปรงยาวบานสวมเสื้อแขนสั้นจับจีบและยกตั้งขึ้นเหนือไหล่ ดูคล้ายปีกผีเสื้อ เรียกว่า “บาลินตาวัก”ต่างหากก็ได้เปิดบ่าข้างหนึ่ง ชายสไบคลุมไหล่ ทิ้งชายด้านหลังยาว
	ไทย ชุดไทยจักรี คือชุดไทยประกอบด้วยสไบเฉียงจะเย็ดให้ติดกับซิ่นเป็นท่อนเดียวกันหรือจะมีผ้าสไบห่ม
	เวียดนาม Ao dai เป็นชุดประจำชาติของประเทศเวียดนามที่ประกอบไปด้วยชุดผ้าไหมที่พอดีตัวสวมทับกับ กางเกงขายาว Ao dai เป็นชุดที่มักสวมใส่ในงานแต่งงานและพิธีการสำคัญในประเทศเวียดนาม